Το να έχουμε ήσυχο το μυαλό μας ότι τα αγαπημένα μας πρόσωπα εκτιμώνται, σεβόμαστε και φροντίζουμε τα τελευταία χρόνια της ζωής τους είναι απίστευτα σημαντικό. Παρόλο που δεν θα μειώσει τη θλίψη του θανάτου τους, μπορεί σίγουρα να μας δώσει μια αίσθηση άνεσης που έλαβαν την καλύτερη δυνατή φροντίδα, σε ένα φιλόξενο, υποστηρικτικό περιβάλλον που ανταποκρίνεται στις ατομικές τους ανάγκες και εξασφάλιζε ποιότητα ζωής.

Αυτή ήταν η εμπειρία του George Cotis, γιου της αείμνηστης Eva Papacotis, ο οποίος ήταν κάτοικος του St Basil’s, Miranda για σχεδόν μια δεκαετία, προχωρώντας από ξενώνα/χαμηλή φροντίδα σε υψηλή φροντίδα.

«Όπως οι περισσότεροι άνθρωποι που μπαίνουν σε φροντίδα, η μαμά ήταν απρόθυμη αλλά αποδεχόταν. Κατάλαβε από την αρχή ότι ήταν σε καλό μέρος, αλλά ένιωθε ότι δεν θα ήταν ποτέ «σπίτι», αντανακλά ο Τζορτζ. Παρά τους αρχικούς δισταγμούς της μητέρας του, η Μιράντα του Αγίου Βασιλείου έγινε στην πραγματικότητα ένα δεύτερο «σπίτι» για εκείνη, καθώς έγινε μέρος μιας κοινότητας φροντίδας, έκανε διαρκείς φίλους και μπορούσε να βλέπει την οικογένειά της τακτικά.

«Πάντα θεωρούσα ότι η ζωή της μαμάς εκεί ήταν καλύτερη από την εμπειρία των ανθρώπων σε άλλα μέρη», λέει ο George. «Επισκεπτόμουν σχεδόν κάθε μέρα και γνώρισα το προσωπικό και πολλούς από τους κατοίκους και η εγγύτητα μου μου επέτρεψε να δω τα πράγματα που είχαν σημασία. Με βοήθησε να κατανοήσω τις προκλήσεις στην παροχή φροντίδας καλής ποιότητας και να κατανοήσω τη δουλειά και τις προκλήσεις για τους φροντιστές».

Δεδομένων αυτών των γνώσεων, ο Τζορτζ σημειώνει πώς δεν μπορούσε παρά να κάνει συγκρίσεις μεταξύ της εμπειρίας άλλων κατοίκων φροντίδας ηλικιωμένων με αυτή των κατοίκων της Μιράντα κατά τη διάρκεια της Βασιλικής Επιτροπής στη φροντίδα ηλικιωμένων.

«Πάντα ένιωθα ότι η μαμά ήταν ασφαλής, τη σεβόταν και τη φρόντιζε και ότι ήταν σε ένα τόσο καλό μέρος όσο θα μπορούσε», σκέφτεται.

Book a Tour or see a virtual tour of St Basil’s Miranda now

Ο Γιώργος σημειώνει ότι η αφοσίωση και η ακεραιότητα που είδε περιελάμβανε όλους, από τη διοίκηση και το προσωπικό του γραφείου, μέχρι το φροντιστικό προσωπικό, τους ανθρώπους των δραστηριοτήτων και τους φυσικούς. Οι παρατηρήσεις του αντικατοπτρίζουν τη φιλοσοφία του Αγίου Βασιλείου «ζήσε καλά», η οποία ενθαρρύνει τους εργαζόμενους να ηγούνται με την καρδιά τους στη φροντίδα που παρέχουν. Το αποτέλεσμα είναι η φροντίδα ηλικιωμένων που είναι ασφαλής, οργανωμένη και κλινικά βασισμένη, καθώς και πολύ «ανθρώπινη» και ανθρωποκεντρική.

Για τον Γιώργο, η ικανοποίησή του με τον Άγιο Βασίλειο εκτείνεται πέρα ​​από την εμπειρία της μητέρας του και την προσωπική του εμπειρία εκεί. «Η εμπειρία της στο St Basil's ήταν, εν μέρει, και η εμπειρία μου σε εκείνο το μέρος», λέει.

Σκέφτεται πώς του έκαναν να νιώθει ευπρόσδεκτος και μπόρεσε να συμμετάσχει με πολλούς τρόπους, και πώς παρά τις αναπόφευκτες προκλήσεις και τις απογοητεύσεις που συνεπάγεται η διαχείριση της φθίνουσας υγείας της μητέρας του, αυτός και η σύζυγός του Σου ένιωθαν πάντα ότι ήταν μεταξύ τους φίλους. «Είναι ένα ζεστό συναίσθημα», σκέφτεται.

Ίσως το πιο ενθαρρυντικό είναι ότι ο George πιστεύει ότι αυτός και η σύζυγός του δεν έχουν χωριστεί από τον Άγιο Βασίλειο λόγω της απώλειας της μητέρας του. Αντίθετα, η συναισθηματική σύνδεση και οι φιλίες που δημιουργούνται εκεί θα διαρκέσουν.

Enquire about St Basils’ choices in care by calling us on 1300 367 551, or to book a tour at one of our Homes now

– Λόγια της Bonnie Bayley